اکثریت قریب به اتفاق بسته شدن فنجان از انواع مختلفی از پلیمرهای پلاستیکی ساخته شده اند که هر کدام ویژگی های متمایزی را ارائه می دهند:
پلی استایرن (PS): از لحاظ تاریخی، PS یک ماده بسیار رایج برای آن بوده است پوشش های درب مخصوصا برای نوشیدنی های گرم ارزان است، قالب گیری آسان است و عایق خوبی را ارائه می دهد. اغلب دربهای PS را روی فنجانهای قهوه میبینید که با احساس شکننده بودن و «کلیک» متمایز وقتی در جای خود قرار میگیرند مشخص میشود. در حالی که راحت است، PS به طور گسترده در بسیاری از مناطق بازیافت نمی شود، که منجر به نگرانی های زیست محیطی می شود.
پلی پروپیلن (PP): PP در حال به دست آوردن محبوبیت برای رویه های نوشیدنی به دلیل تطبیق پذیری و قابلیت بازیافت آن در مقایسه با PS. انعطاف پذیرتر و بادوام تر است و کمتر در معرض ترک خوردن است. دربهای PP معمولاً برای نوشیدنیهای گرم و سرد، از جمله نوشیدنیهایی که دارای نی یا دهانههای جرعه جرعه هستند، استفاده میشوند. همچنین مقاومت حرارتی بالاتر آن را برای کاربردهای مایکروویو مناسب می کند.
پلی اتیلن ترفتالات (PET): در درجه اول برای فنجان های نوشیدنی سرد استفاده می شود، PET نیز برای آن استفاده می شود درپوش ظروف هنگامی که وضوح مورد نظر است. درب های PET شفافیت عالی را ارائه می دهند و به مصرف کنندگان اجازه می دهند نوشیدنی را در داخل آن ببینند. آنها سبک و قوی هستند، اما استفاده از آنها به طور کلی محدود به کاربردهای سرد است، زیرا می توانند تحت گرمای زیاد تغییر شکل دهند. PET به طور گسترده ای بازیافت می شود، اغلب در کنار بطری های PET.
پلی لاکتیک اسید (PLA): همانطور که پایداری به یک نیروی محرک تبدیل می شود، PLA به عنوان یک جایگزین سازگار با محیط زیست در حال ظهور است درب نوشیدنی یکبار مصرف . PLA یک پلاستیک زیستی است که از منابع تجدیدپذیر مانند نشاسته ذرت یا نیشکر به دست می آید. در شرایط کمپوست صنعتی قابل کمپوست است و یک محلول زیست تخریب پذیر برای زباله های پلاستیکی ارائه می دهد. با این حال، PLA تحمل حرارت کمتری نسبت به پلاستیکهای سنتی دارد و استفاده از آن را عمدتاً به نوشیدنیهای سرد یا کاربردهای گرم خاص محدود میکند.
پلی اتیلن کم چگالی (LDPE): در حالی که برای درب های سفت و سخت کمتر رایج است، LDPE ممکن است در انعطاف پذیر یا مبتنی بر فیلم یافت شود مهر و موم فنجان اغلب برای مهر و موم کردن وعده های جداگانه چاشنی ها یا دسرها استفاده می شود. این به دلیل انعطاف پذیری و خواص مانع رطوبت عالی آن شناخته شده است.
چندین عامل تعیین می کند که کدام پلیمر پلاستیکی انتخاب شود تاپرهای فنجانی :
دمای نوشیدنی: نوشیدنیهای گرم به موادی با مقاومت حرارتی بالاتر (PS، PP) نیاز دارند، در حالی که نوشیدنیهای سرد میتوانند از گزینههای مقاومتر در برابر حرارت (PET، PLA) استفاده کنند.
دوام و انعطاف پذیری: نیاز به یک درب محکم و محکم در مقابل طراحی انعطافپذیرتر و متناسب با فشار، بر انتخاب بین موادی مانند PS و PP تأثیر میگذارد.
وضوح: برای نوشیدنی های جذاب، مواد شفاف مانند PET ترجیح داده می شوند.
مقرون به صرفه بودن: اقتصاد تولید نقش مهمی ایفا می کند و PS عموماً اقتصادی ترین گزینه است.
ملاحظات زیست محیطی: تقاضای فزاینده برای راه حل های پایدار باعث پذیرش مواد قابل بازیافت (PP، PET) و پلاستیک های زیستی قابل کمپوست (PLA) شده است.
عملکرد: ویژگیهای تخصصی مانند سوراخهای نی، دهانههای جرعه جرعه یا طرحهای قابل بسته شدن نیز میتوانند بر انتخاب مواد و فرآیندهای قالبگیری تأثیر بگذارند.
همچنین شایان ذکر است که پوشش های فنجانی همیشه از یک پلیمر منفرد و خالص ساخته نمی شوند. افزودنی ها ممکن است برای افزایش خواص مانند:
مقاومت در برابر ضربه: برای جلوگیری از ترک خوردن یا شکستن.
رنگها: برای اهداف زیبایی شناختی یا برندسازی.
تثبیت کننده های UV: برای جلوگیری از تخریب نور خورشید.
عوامل ضد الکتریسیته ساکن: برای کاهش چسبندگی ساکن
در برخی موارد، ممکن است یک پوشش نازک روی آن اعمال شود بسته شدن درب برای بهبود مهر و موم آن، ایجاد یک مانع، یا افزایش احساس آن.
درب فنجان پلاستیکی به ظاهر ساده، در واقع محصولی از علم و مهندسی مواد پیچیده است. همانطور که ترجیحات مصرف کننده و مقررات زیست محیطی تکامل می یابد، می توان انتظار داشت که شاهد نوآوری مداوم در مواد و طرح های این موارد ضروری باشیم. کاور نوشیدنی ، با تاکید روزافزون بر پایداری و عملکرد.